مدت هاست...

مدت هاست که برایت 
چیزى ننوشته‌ام...
زندگى مجال نمى‌دهد، غم نان!
با وجود این، 
خودت بهتر مى‌دانى
نفسى که مى‌کشم تو هستى؛
خونى که در رگ هایم مى‌دود و حرارتى که نمى‌گذارد یخ کنم...
امروز بیشتر از دیروز دوستت
 مى‌دارم و فردا بیشتر از امروز...
و این، ضعف من نیست، 
قدرت تو است...

پدر می گوید...

    آنیوو گایز!!! 

    بچه ها چند روز پیش داشتم واسه خودم میگشتم که چشمم خورد به متن، گفتم بزار بخونم ببینم چی نوشته؟!! زمانی که خوندمش خیلی خوشم اومد، دلم نیومد اونو برای شما هم نزارم تا بخونیدش.